Τι θα γινόταν άραγε αν δεν είχα κουραστεί τότε με τις τότε συνθήκες;
Τι θα γινόταν αν εσύ δεν είχες το θάρρος να προχωρήσεις σε κάτι το τόσο δύσκολο; Γιατί στο λέω εγώ τώρα. Ήταν δύσκολο. Απορώ ακόμα με τον εαυτό μου πως τα κατάφερα..
Τι θα γινόταν αν δεν τα κατάφερνα άραγε;
Τι θα γινόταν αν εκείνο το παγωμένο βράδυ δεν πίναμε αυτή την μπύρα στην πλατεία;
Τι θα γινόταν αν εκείνες τις μέρες που εγώ ήμουν μπερδεμένη, δεν έπαιρνα την σωστή απόφαση; Γιατί στο λέω εγώ τώρα ξανά. Ήταν σωστή.
Τι θα γινόταν αν στις τόσες δυσκολίες μας εγώ έκανα πίσω;
Τι θα γινόταν αν εσύ δεν προσπαθούσες για κάτι που δεν ήθελες;
Τι θα γινόταν αν δεν είχαμε αγαπήσει ο ένας τον άλλον; Πόσα πράγματα θα είχαμε χάσει;
Μπορείς έστω και λίγο να φανταστείς τι θα γινόταν;
Άσκοπες αλλά ωραίες αυτές οι ερωτήσεις, τουλάχιστον όσον αφορά το παρελθόν...
Και τώρα;
Τι θα γίνει αν υποκύψω στην τόση μεγάλη κούραση που νιώθω;
Τι θα γίνει αν πιεστώ λίγο ακόμα και ξεχάσω αυτές τις τόσο Αντικειμενικές Δυσκολίες;
Τι θα γίνει αν πάρω το ρίσκο;
Γιατί μωρό μου, ρίσκο είναι..
Πολλά τα "αν" ... πάντα ήταν πολλά και πάντα θα είναι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια! Καλώς σε βρήκα! :)))
Πάντα!! πόσο δίκιο έχεις.. Καλώς ήρθες, εύχομαι να περάσεις καλά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις είδα πως ο Αλέξανδρος έχει δώσει μία τεράααστια απάντηση στο σχόλιό σου! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως ό,τι θέλεις, επειδή βλέπω πως βιώνουμε τα ίδια προβλήματα, μπορείς να μου στείλεις e-mail εδώ: pink.angel@outlook.com .. Υπάρχει και στη σελίδα του μπλογκ, δεξιά. Για ό,τι μα ό,τι θες, είμαι πάντα πρόθυμη να ακούσω και να βοηθήσω! :) ακόμα και αν θες να μιλήσεις με τον Αλέξανδρο (κάπου-κάπου ίσως χρειαζόμαστε και μία αντρική γνώμη..), θα το δει και θα σου απαντήσει από το προσωπικό του mail.
Πρέπει να παίρνουμε δύναμη ο ένας από τον άλλο, μιας και είμαστε ομοιοπαθείς! χαχαχα :)
Φιλιάάάάάαααααααααα