Κάθομαι στο γραφείο μου εδώ και περίπου 11 ώρες. Δουλεύω, κάνω διάλειμμα, δουλεύω ξανά.. Τηλέφωνα χτυπάνε, κόσμος έρχεται και φεύγει και εγώ εδώ. Περιμένω πως και πως να γυρίσω σπίτι μου, να βγάλω τα παππούτσια μου και να ξεκουραστώ. Γκρινίαζω, αγανακτώ.. Μου λείπει η ζωή που είχα κάποτε, που τα μόνα μου προβλήματα σχετίζοταν με καφέδες, ποτά και ρούχα και ξαφνικά θυμάμαι.. να ευχαριστήσω ...κάτι, κάποιον... που μου δώθηκε η ευκαιρία να γκρινίαζω για τέτοια θέματα!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου