Στιγμές..

Ευελπιστούσα το τέλος να είναι όμορφο. Γεμάτο χαμόγελα και όμορφες αναμνήσεις.. και κάθε φορά που δεν ήταν έτσι, τόσο απογοητευόμουν. Απλά οι υπόλοιπες φορές δεν ήταν το τέλος! Τελικά όντως είναι όμορφο! Περισσότερο από όσο το φανταζόμουν! Βόλτες στην πόλη, ξενύχτια κ ποτά, φίλοι και όμορφες παρέες. Άνθρωποι που δεν έχω να τους αποδείξω τίποτα και απλά είμαι εγώ.. Άνθρωποι που νοιάζομαι για εκείνους και όχι για την παρέα που μου προσφέρουν. Σχέσεις όμορφες που τόσα έχεις να μοιραστείς και να θυμηθείς.. Να αναπολήσεις μόνο, χωρίς να περιμένεις.. Σχέσεις που αποκτήθηκαν πολλές φορές με πολύ κόπο, τον οποίο πλέον έχεις ξεχάσει. Είμαι τόσο περίφανη για τις επιλογές των ανθρώπων μου!! Δεν ζητούσα τίποτα παραπάνω από όσα έζησα.. Πλέον ο κύκλος κλείνει, είναι γεμάτος και είναι ΜΠΛΕ! Είμαι γεμάτη!!

Αλυσίδες

Άλλη μια μέρα δύσκολη πέρασε και άλλη μια μέρα ένιωσες πιο δυνατός και πιο αδύναμος ταυτόχρονα. Είναι όμορφο να μην έχεις κανέναν ανάγκη και να μπορεις να ανταπεξέλθεις μόνος σου στις δυσκολίες. Αλλά στο τέλος της μέρας πάντα καταλαβαίνεις το κενό. Πάντα το βρίσκεις. Είναι εκεί για σένα, δεν γίνεται αλλιώς. Και εκεί που είσαι τόσο περήφανος για ότι έχεις καταφέρει, συνειδητοποιείς πως πολύ πιο όμορφο θα ήταν να υπήρχε και κάποιος άλλος. Και όχι απλά να υπήρχε, αλλά που να ήταν περήφανος για σένα.. Μεγάλο χάσμα τελικά. Γυρνάς, σκέφτεσαι, καταπιέζεσαι ξανά. Ζητάς, διεκδικείς. Κύκλος. Το κακό είναι πως πάντα έχεις κάτι να θυμάσαι και κάτι να συγκρίνεις. Παρελθόν. Συνήθεια. Και δεν δίνεις ευκαιρίες σε άλλους, σε εσένα τον ίδιο. Άδικο. Λάθη. Λάθη που αναγνωρίζεις οτι κάνεις, αλλά συνεχίζεις στο όνομα ενός ξεχασμένου παρελθόντος. Χαλάρωσε, ξεκουράσου, κοιμήσου. Αυρίο μπορεί να μην ξυπνήσεις στο τότε, αλλά σίγουρα θα ξυπνήσεις μια μέρα μπροστά. Πάει.. Πέρασε..