Άλλη μια μέρα δύσκολη πέρασε και άλλη μια μέρα ένιωσες πιο δυνατός και πιο αδύναμος ταυτόχρονα. Είναι όμορφο να μην έχεις κανέναν ανάγκη και να μπορεις να ανταπεξέλθεις μόνος σου στις δυσκολίες. Αλλά στο τέλος της μέρας πάντα καταλαβαίνεις το κενό. Πάντα το βρίσκεις. Είναι εκεί για σένα, δεν γίνεται αλλιώς. Και εκεί που είσαι τόσο περήφανος για ότι έχεις καταφέρει, συνειδητοποιείς πως πολύ πιο όμορφο θα ήταν να υπήρχε και κάποιος άλλος. Και όχι απλά να υπήρχε, αλλά που να ήταν περήφανος για σένα.. Μεγάλο χάσμα τελικά. Γυρνάς, σκέφτεσαι, καταπιέζεσαι ξανά. Ζητάς, διεκδικείς. Κύκλος. Το κακό είναι πως πάντα έχεις κάτι να θυμάσαι και κάτι να συγκρίνεις. Παρελθόν. Συνήθεια. Και δεν δίνεις ευκαιρίες σε άλλους, σε εσένα τον ίδιο. Άδικο. Λάθη. Λάθη που αναγνωρίζεις οτι κάνεις, αλλά συνεχίζεις στο όνομα ενός ξεχασμένου παρελθόντος. Χαλάρωσε, ξεκουράσου, κοιμήσου. Αυρίο μπορεί να μην ξυπνήσεις στο τότε, αλλά σίγουρα θα ξυπνήσεις μια μέρα μπροστά. Πάει.. Πέρασε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου