Πάντα εσύ!!!

Κοίτα με, σε παρακαλώ, κοίτα με και δες ό,τι κανένας δεν μπορεί να δει.

Είμαι εδώ  Όπως ακριβώς με άφησες. Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Η μάλλον σχεδόν τίποτα.

Είμαι εγώ. Εγώ που κρατούσες στην αγκαλιά σου κάποτε και με δίδασκες.

Μέσα απ' τα μάτια σου έμαθα. Και μέσα από αυτές τις εικόνες συνεχίζω να μαθαίνω.

Καθημερινά προσπαθώ να κρατήσω αυτές τις μνήμες στο μυαλό μου.

Πόσο θα ήθελα να μπορώ να τις ζήσω ξανά.

Μου λείπει το κάθε λεπτό.

Μου λείπεις εσύ, τα χέρια σου που σχημάτιζαν την πανέμορφη αυτή αγκαλιά και που πάντα ήταν δίπλα μου να με στηρίζουν σε κάθε μου κίνηση.

Πόσο θα ήθελα να μπορούσα να σε στηρίξω και εγώ με την σειρά μου!!

Κοίτα με ξανά και πες μου σε παρακαλώ αν έγινα όλα όσα φανταζόσουν και ήλπιζες.

Έχω τόσο ανάγκη την αποδοχή σου, ακόμα.

Έλα ξανά, τόσος καιρός πάει..

Μας περιμένει η θάλασσα, η άμμος, το σπίτι, ολόκληρο το νησί περιμένει εμάς.

Γύρνα

Εγώ θα είμαι εδώ και θα σε περιμένω,

εγώ και η βαλίτσα μας.